Początki Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki sięgają roku 1949, kiedy w Akademii Górniczo-Hutniczej powołano Wydział Mineralny, przekształcony w 1951r. w Wydział Ceramiczny. Idea powołania Wydziału zrodziła się w grupie polskich ekspertów uczestniczących w Konferencji Poczdamskiej, wśród których byli profesorowie Akademii Górniczo-Hutniczej: Andrzej Bolewski i Walery Goetel. Duży wkład w organizację Wydziału Ceramicznego wniósł wybitny uczony prof. Jerzy Grzymek. Obecna nazwa pojawiła się w roku 1971 w związku z otwarciem pierwszego w Polsce i jednego z pierwszych w Europie, nowego kierunku kształcenia - inżynierii materiałowej.
Stało się to dzięki staraniom grupy profesorów (E. Görlich, F. Nadachowski, S. Mrowec, R. Pampuch), którym udało się przełamać tradycyjne spojrzenie na technologie materiałowe. Technologia chemiczna i inżynieria materiałowa stanowią od tego czasu równorzędne kierunki studiów. Pierwszy z tych kierunków odpowiada tradycyjnemu profilowi wydziału surowcowo-technologicznemu. Dotyczy on szeroko rozumianych tworzyw ceramicznych obejmujących ceramikę budowlaną, szlachetną, ogniotrwałą i techniczną, materiały wiążące i betony, materiały izolacyjne, a także szkło i emalie.
